Ultrasonografia jest nieinwazyjną i bezpieczną metodą diagnostyczną, pozwalającą na uzyskanie dokładnego obrazu badanego narządu lub miejsca zmienionego patologicznie. W metodzie tej wykorzystano zjawisko rozchodzenia się oraz odbicia fal ultradźwiękowych o odpowiedniej częstotliwości, następnie fala generowana jest w impuls elektryczny. Urządzenie do przeprowadzania badania USG to głowica pełniąca funkcję nadajnika i odbiornika fal ultradźwiękowych. Natomiast głowica połączona jest z aparatem przetwarzającym odebrane sygnały z badanego narządu. Po analizie komputerowej fale przetwarzane są w ciąg jaśniejszych i ciemniejszych punktów tworzących na monitorze zarys badanego narządu.
Pierwsze doświadczenia w tej dziedzinie przeprowadzano już w czasie II wojny światowej, ale ultrasonografy wprowadzono do szpitali dopiero w latach 60 i 70 XX w. w diagnostyce płodu. Obecnie badanie USG jest najczęściej przeprowadzanym badaniem z uwagi na swoją niezawodność, ogólną dostępność oraz niską cenę. Najczęściej wykorzystywana jest do oceny stanu jamy brzusznej w tym: wątroby, pęcherzyka żółciowego, nerek, trzustki, śledziony, aorty i dużych naczyń, pęcherza moczowego i gruczołu krokowego oraz macicy i przydatków. Badanie to stosuje się bez naruszania powłok jamy brzusznej. Jednocześnie nie można dokładnie ocenić stanu pozostałych narządów przewodu pokarmowego – żołądka, jelit, dwunastnicy w celu wykrycia polipów, nadżerek i choroby wrzodowej. Konieczne jest zatem dokonanie bardziej precyzyjnego badania w postaci hydro-usg.